Za naszymi Odyseuszami z klubu „Kreatywny Kopernik” bardzo pracowity, ale także inspirujący, weekend. To w dniach 15-16 kwietnia w Gdyni odbył się 32 Ogólnopolski Finał Odysei Umysłu.
Co to takiego? To ogólnoświatowy projekt, który wspiera kreatywność i twórcze myślenie wśród dzieci i młodzieży na całym Świecie.
Co roku ustalane jest 5 problemów długoterminowych, z których drużyna (
7 osób, które same wybierają, który problem chcą realizować, grupę wiekowo determinuje wiek najstarszego zawodnika I gr – klasy do 5 SP, II gr to 6,7 i 8-klasiści, III – liceum, IV – studenci. Są także Juniorzy – to dzieci z przedszkoli, które występują poza konkursem – ale cudownie się patrzy na ich rozwiązanie problemu, którym w tym roku był „Dinusie na defiladzie”) wybiera jeden, tegoroczne problemy: 1 – Piraci w pogodni za skarbem 2 – Machina ma moc, 3 – Twoja Troja, 4 – W poszukiwaniu struktury i 5 – Drama na maksa. Pierwsze dwa – to problemy konstrukcyjne – 4 – to zawsze konstrukcja z drzewa balsa, problem 3 – to musical, 5 problem – to problem teatralny.
Nasza drużyna w tym roku postanowiła zmierzyć się z problemem 3 – „Twoja Troja” w grupie wiekowej II.
Musieli stworzyć i przedstawić oryginalne przedstawienie w którym zostanie przedstawiona legenda o koniu trojańskim. „Tak jak w oryginale, tak i w drużynowej wersji ktoś wpadnie na pomysł, jak kreatywnie pokonać przeszkodę z pozoru nie do pokonania – swoiste „mury Troi”. Na scenie pojawi się posąg, który wpierw ożyje, a później ponownie zastygnie w bezruchu – choć wyglądać będzie już wyraźnie inaczej. Wystąpi też postać znana z „Iliady” Homera oraz nietuzinkowy „chór grecki”, który śpiewem na żywo trzykrotnie uzupełni lub rozwinie akcję przedstawienia.”
I ten problem od października próbowali rozwiązać Zuza, Milena i Adam z 8 B oraz Oliwia, Basia i Tosia z 8 d, 7 osobą była Zosia z 6 B z PSP 1, która wsparła naszą szkolną drużynę, skład, której po podaniu – jest niezmienny – nie można nikogo zastąpić, jeżeli ktoś rezygnuje – sprawia, że drużyna będzie musiała sobie poradzić z problemem tylko tym składem, który chce dalej działać.
Drużyna musi mieć trenera- w naszej szkole to pani Ania Piotrzkowska i pan Piotr Rompa. Mogą oni wspierać, ale nie mogą w niczym wyręczyć drużyny – To pomoc z zewnątrz – karana!
Są jeszcze problemy spontaniczne, które drużyna może trenować – jednak nigdy nie wie z czym jej się przyjdzie zmierzyć. Wszystkie działania mają limit czasowy, którego nie można przekroczyć. W przypadku problemu dłogoterminowego to 8 minut, w czasie których trzeba wnieść scenografie i rozwiązać, niełatwy, problem. Drużyna ma też limit kosztów jaki może wydać na rozwiązanie – jest to równowartość 120 $ dolarów. Dlatego bazuje na recyklingu.
Nasi Odyseusze poczas rozwiązywania problemu, poza napisaniem oryginalnego scenariusza i słów trzech piosenek – skomponowali także – muzykę do nich, nauczycli się szyć na maszynie, takć, robić piniaty – ale przede wszystkim współpracować ze sobą. Jeszcze nie wiemy, które zajęli miejsce, bo na uroczystości finałowej dowiadujemy się, które drużyny zajeły 4,3,2 i 1 miejsce – pierwsze dwa miejsca w każdym problemie i grupie wiekowej mogą uczestniczyć w finale światowy, który zawsze odbywa się w USA – koszty udziału w tym finale pokrywa drużyna.
W Odysei najważniejsza jest droga, współdziałanie i to każdy Sędzia podkreśla. A Sedziów jest bardzo dużo – na początku Sędzia Przedstartowy – zadaje mnóstwo pytań i sprawdza, czy scenografia i kostiumy, które przygotowały zespoły są bezpieczne. Sprawdza koszty jakie poniosła drużyna, znak członkowski. Potem Sędzia Sceny i Czasu, przedstawia publiczności drużynę i trenerów oraz włącza stoper. Po zakończeniu spektaklu – Sędziowie Problemu wręczają medale Odyseuszom i pytają o wszystko co dotyczy ich przedstawienia, scenografii, kostiumów.
Co Odyseusze robią po swoim występie? Oglądają jak inni rozwiązali ich problem, oglądają inne problem i ich realizacje. Jest to czas na inspiracje, ładowanie się kreatywnośćią i pomysłowością.
W tym roku Odyseuszy w ich działaniach bardzo wspierała pani Asia Szurgot
D Z I Ę K U J E M Y 
Dziękujemy również naszej szkolnej Radzie Rodziców, bez jej wsparcia nie było by nas na Odysei
